Birçok insan kaza gibi karşılarına ender çıkabilecek kötü olay­lardan daha sıradan ve basit olaylara oranla daha çok kaygılanırlar. Oysa düşmek hiç de hafife alınacak bir şey değildir.

Virginia’daki Araştırma Laboratuvan’nda çalışan Profesör Thurmon Lockhart düşmenin gizemini çözmeye kararlıydı.
“Düşmeler özellikle ileri yaşlarda çok ciddi sonuçlara neden olmaktadır. Bir insanın yaşamı düşme yüzünden çok ciddi bir şekil­de etkilenebilir. Ben bu düşmelerin neden kaynaklandığını ve bun­lardan nasıl korunabileceğimizi öğrenmek istiyorum.”
Profesör Lockhart laboratuvannda genç ve yaşlı gönüllülerden bir grup oluşturmuş. Düşme sırasında ve iyileşme döneminde biyo-mekanik, sinir ve kaslara ait, kas ve iskelete ait değişiklikleri test edebilen bir alıcı ağı oluşturmuştu.

Gönüllülerden biri Lockhart’ın laboratuvanndaki deneme plat­formunda bir aşağı bir yukan yürürken alıcılann monitörleri ayaklardaki, bileklerdeki, kalça, kollardaki kas ile eklem hareketleri gösteri­yordu. Denemenin ortasında, rasgele seçilen bir anda asistanlardan biri deneye göstermeden platforma gizlice deterjanlı suyu dökmüştü. Deney geri döndüğünde ayağı kayınca (platformun kenanndaki tahta düşmelerini engelliyordu) dengesini yitirmemeye çalışmıştı.

Alıcıların monitörlerinden gelen tüm bilgiler bilgisayardaki ömeğe yüklenmiş, deneyin yürüyüş hızıyla ayağı kaydığında ve dengesini yeniden kazandığında yaptığı beden hareketlerine ilişkin araştırmacıların verdikleri bilgiyle de desteklenmişti. Lockhart ve öğrencileri yaşlan on sekizden altmış beşe dek uzanan bir grup gö­nüllü üstünde çalışmalarını sürdürüyorlar.

Bununla birlikte Lockhart’ın araştırmalarında yürüyüş, kayma ve toparlanma mekaniklerim araştırmanın ötesinde başka şeyler de vardır. “Bir diğer önemli unsur da yaşla birlikte yürüyüş hızında ve dengenin yeniden sağlanmasında söz konusu olabilecek değişiklik­lerin anlaşılmasıdır,” diyor profesör. Örneğin, insanlar yaşlandıkça yürüyüş hızlarında da değişim gözlenmektedir. “Yaşlandığımızda daha yavaş ve küçük adımlar atarız, ağırlığımızı topuklarımıza veri­riz ve belki de bu yüzden eskiye oranla daha sık düşeriz.” Lockhart aynca yaşlandığımızda görme, iç kulak ve dokunma duyularında da bazı azalmaların söz konusu olduğunu belirtiyor. “Bu değişiklikler de düşmemizi engelleme konusunda önlem alamaz hale getirir.”

Virginia Üniversitesi’nden bir grup araştırmacı, kırk beş yaşın üstündeki kişilerde düşmenin kaza eseri olan ölümler arasında ikinci sırada olduğunu ve yetmiş beş yaşın üstündekiler için bu­nun birinci sırada yer aldığını saptamışlardır.